„Strákarnir hennar eru náttúrulega vonlaus skáld. Það mætti halda að þeir skrifuðu þessar sorabækur með getnaðarlimnum. Guð, ef þeir eru þá með svoleiðis,“ Helga Lind hlær eins og kind, „það sér alla vega ekki móta fyrir neinu... Þegar ég var ung voru allir menn í níðþröngum buxum og–“
„Kæra Helga Lind, venjan er að tala um hluti sem níðþunga. Ekki hef ég áður heyrt níðþröngur notað en þú hefur það bara eins og þú vilt,“ skýtur Þórbergur Þórðarson inn í. Bubbi Morthens skrifar prinsesan mín á sérvéttu.
„Alla vega, þeir eru níðingar. Þegar ég skrifaði ritdóm um Klárir landssynir, 2/5, sendi annar þeirra mér bréf og sagði að það mætti rasskella mig. Bréfið var nafnlaust en það var sama prumpulyktin af því og bókunum þeirra.“
Þórbergur kinkar kolli. Satan hækkar hitann í Helvíti. Bubbi Morthens sýnir Helgu sérvéttuna. Hún skrifar 5/5 á hana og smellir kossi á hægra hornið. Svitinn perlast á milli brjósta hennar. Þórbergur Þórðarson kinkar kolli.
Kveðja Katla af örk.
Innsent 18.9.2025, birt 18.9.2025